Enthousiasme

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden
Gedurende eeuwen werden geregeld pogingen ondernomen om de psychologie van Jezus in kaart te brengen. Een volledig beeld van zijn psyche werd nooit gevonden. Dat kon ook niet. De evangelies werden niet geschreven om daar een antwoord op te geven. Zij hadden andere ambities.

Dat neemt niet weg dat Jezus een menselijke mens was met menselijke gevoelens. Hij was een diep ontroerd mens. Ooit heb ik zelfs gedacht dat dit wel eens zijn basisgevoel kon zijn: zijn diepe passie voor het goede. Hij was ook puur: parasietloos afgestemd op de Zender uit den hoge. Dat maakte Hem af en toe verontwaardigd en zelfs woedend. Hij kon ook letterlijk doodsbang zijn. Hij kon van harte gelukkig zijn. Dat staat vandaag in het evangelie: Hij jubelt het uit. Hij is enthousiast.

Je moet maar een heel klein beetje Grieks kennen om te weten dat enthousiasme betekent in God zijn'. In het grote hooglied van Johannes is Jezus lang enthousiast. Hier, bij Matteüs, is zijn hooglied kort. Wat kunnen wij ons daarbij voorstellen? Een mens die dicht bij God is en dat uitspreekt, is dat niet te intiem, niet te privé? Bij ons is dat zo. Wij zijn geprikkeld om een intiem dagboek van één of andere grote der aarde in handen te krijgen. Liefst met veel onthullingen en een publieke biecht.

Bij Jezus lag dat anders. Hij is niet origineel door een allerindividueelste geheim. Hij is origineel door trouw te zijn, door mee op te stappen in de lange stoet van mensen die hun heil van God verwachten. Hij is origineel door zich in te voegen in de oude droom van mensen. Zonder omwegen, zonder compromissen.

En op een bepaald moment, nú, is het alsof zijn consequente trouw bekroond wordt. Het is het mooiste uur van zijn leven. Eens heeft Jezus van binnen geweten dat Hij goed bezig was. Wat Hij met het lieve medeweten van God mocht doen, is bij mensen aangekomen. l)e hemel moet weten dat de aarde begrepen heeft. Eindelijk! ,,Ik prijs U, Vader, Heer van hemel en aarde." Dat is een joodse zegenspreuk. Het is een echo van wat in het eerste boek geschreven staat: Hij zag dat alles goed was.

Wat is nu zo goed aan dit moment? Alles is er goed aan. Hij is in God. Wat Hij zegt en doet, komt uit die hoge bron en vooral... er zijn mensen die dat hebben begrepen. De last van hun leven wordt lichter. Zij komen tot rust. Er zijn er die dat niet hebben begrepen: zij zijn daar zogezegd te verstandig voor. Dat is niet als anti-intellect bedoeld. Jezus stelt alleen maar vast dat mensen die het allang weten het nu niet hebben gesnapt. Ook al kwam het teken uit de hemel. Voor hen zal de last van het leven altijd zwaar zijn. Hun schouders zullen altijd pijn doen van hun eigen gewicht. Zo wordt men nooit partner van zijn vreugde.

Het is toch altijd hetzelfde refrein, altijd hetzelfde liedje. Het is het keervers van het christendom: God wil af en toe voor verrassingen zorgen. Iemand die alles al heeft zal ‘niet thuis' geven als de verrassing wordt aangeboden. Dat is het punt. Intussen is Gods gave aangekomen bij mensen die daar allang op wachten. Zij verdienen het geschenk omdat ze niets hebben gedaan om het te verdienen. Wat precies de definitie is van het geschenk.

Je zou voor minder een lied zingen.