Boerderijdienst (2005)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 554 niet laden

Preek

‘Dank U, Vader', zegt Jezus zo meteen in het evangelie, ‘ik dank u, omdat U gewone mensen hebt laten zien, wat u voor al die geleerden en wijzen hebt verborgen.' ‘Dank u dat u uw geheimen niet aan wijzen en geleerden hebt laten zien, maar juist aan eenvoudige mensen en aan kinderen.

Jezus draait daarmee het denken van de mensen weer op zijn kop, zoals zo vaak in Zijn verhalen. In onze maatschappij luisteren we vaak naar wat ‘kenners' ons te zeggen hebben. Op het journaal wordt het nieuws toegelicht door ‘kenners', door knappe mensen die het moeten weten. Je ziet er zelden of nooit een kind, die mag zeggen hoe het beter of anders zou kunnen. En toch weet ik uit ervaring dat oplossingen of antwoorden van kinderen meer openheid bieden, eerder tot oplossingen zouden kunnen leiden dan al die kennis en wetenschap van knappe, geleerde mensen.

Maar wat is dat dan, dan eenvoudige mensen, kinderen ons tot voorbeeld worden gesteld?

We zijn zo gewend dat wij kinderen van alles willen leren: zindelijkheid, fietsen, dansen, dank-je-wel-zeggen. We willen het leren voetballen en piano spelen. We willen ze leren lezen en schrijven, eerlijk zijn en goed. Maar wat kunnen we leren van een kind? Wat kunnen we leren van eenvoudige en kleine mensen? Wat is er verborgen voor al die geleerde knappe koppen, voor ons?

Misschien wel het meest elementaire, meest wezenlijke: het kleine kind, de eenvoudige mens in Jezus ogen, vertrouwt het leven. Het denkt er niet over na. Het heeft geen benul van de zin van het bestaan, maar heeft er wel zin in. Net als de vogels in de lucht en de bloemen op het veld. Het is geboren met een instinctief geloof dat dit heerlijke bestaan zin heeft, dat het de moeite waard is je eraan over te geven. Precies die overgave is een daad van geloof. ‘dank U God, want waar we met onze redeneringen nooit kunnen komen, dat leert ons een kind: het leven is een geschenk uit uw hand en we kunnen erop rekenen dat het goed is, nu en uiteindelijk.

Eerste lezing (vrij naar Mt.1, 25-30)

Ik heb ontdekt, en dat was niet gemakkelijk,
dat eenvoudige mensen niet onwetend zijn.

Zij kennen misschien geen Engels of Frans,
zij verstaan misschien niet zo veel van techniek,
zij hebben geen universiteitsdiploma's.

Op die vlakken weet het volk van Europa veel meer.
Maar op het gebied van het evangelie weten zij veel meer dan wij
en leren zij ons, die naar hier gekomen zijn om hun het evangelie te verkondigen.
Trouwens Jezus zei het al dat de eenvoudigen het evangelie beter verstaan dan de wijzen en de geleerden.
Zouden wij, die zo kritisch zijn, bereid zijn ons te laten onderrichten door eenvoudigen?
Zou de autoritaire professor bereid zijn leerling te worden van zijn eigen leerlingen?