Jezus' hernieuwd inzicht op zijn roeping

Beste vrienden,

Jullie kennen het allemaal, je gaat even naar buiten, en plots slaat een windvlaag de deur achter je toe. En de sleutel, die heb je natuurlijk binnen laten liggen! Buitengesloten! Dan heb je enkele schrikseconden nodig eer je terug normaal kan denken: Wie heeft er een sleutel?  Wie kan ik bereiken die me hierbij kan helpen?  Velen onder ons kennen dergelijke situatie wel.  Buitengesloten, zo voelt ook die vrouw uit het evangelie zich. Een moeder die zich zorgen maakt over haar zieke kind. Ik kan me goed voorstellen dat ze reeds al wat mogelijk was heeft gedaan om haar dochtertje te helpen. En dan die strenge afwijzing!  

Tegen alle verwachting in had ze toch gehoopt. Maar ze werd uit de gemeenschap met Jezus geweerd, van zijn genegenheid uitgesloten. In haar grote nood geeft ze echter niet op, ze laat zich niet zomaar afwijzen, zodat haar voortdurend aandringen op de zenuwen van de leerlingen gaat werken: Bevrijd ons toch van haar geroep! Deze vrouw die, zoals zo vele vrouwen in de Bijbel, niet bij naam wordt genoemd, kent haar rechtstoestand heel goed.  Ze weet zeer goed dat zij niet tot het uitverkoren volk behoort, en dat Jezus alleen voor dat volk werd gezonden.  Ze weet dat zij bij de heidenen, bij de honden hoort; bij diegenen die geen deelhebben aan het heil van de Messias. Maar zij kan dat beeld ook keren: zelfs de honden krijgen van de broodkruimels die van de tafel van de heer vallen. Zij wil daar niet buiten gehouden worden.  En Jezus laat zich door haar hardnekkigheid raken. Het is de enige keer dat de evangeliën melden dat Jezus zich laat overhalen. En dat niet door een man, niet in een theologisch gesprek; het gebeurt in gesprek met een heidense vrouw.  Die ontmoeting toont voor mij aan dat Jezus kan bijleren en dat hij ook bereid is om dat te doen. Ze toont voor mij aan dat Jezus zich laat beroeren. En ze toont me aan dat Jezus zich laat uitdagen door mensen die daar heel hun geloof voor in de weegschaal gooien. Mensen die zich niet met eenvoudige antwoorden laten afschepen. Antwoorden die erop wijzen dat het altijd zo geweest is, dat normaal wordt gehandeld zoals het gewoonterecht het gebiedt.

Jezus laat zich overhalen. Het argument van de vrouw heeft Hem overtuigd. “Vrouw, uw geloof is groot, wat gij wilt, zal gebeuren”.  Die hardnekkigheid geeft me moed. Ze toont aan dat de geloofsgemeenschap uitbreidt. Dat iedereen tot de gemeenschap met onze God kan en mag toetreden. En die hardnekkigheid daagt mij uit om er nog iets bij te doen, om aan te dringen, „Ja maar!“ te zeggen, nog eens aan zijn mouw te trekken en misschien zelfs te schreeuwen: „help mij toch!” Ze nodigt me zelfs uit om het met argumenten te proberen: “Je weet toch..., Je hebt toch gezegd..., Je hebt toch beloofd...”  Misschien kan ook ik God overhalen?    
Het geloof van de moeder redt het kind. Van dat moment af was haar dochter genezen! Het geloof van de moeder redt het kind. En het klinkt misschien gewaagd, maar het geloof van de moeder heeft ook Jezus tot inzicht gebracht. Want Jezus had er een vaste voorstelling van, naar wie Hij was gezonden, wie er tot zijn volk behoorde, wie Hij moest verlossen. Maar deze vrouw stelt dat in vraag en verandert Jezus’ inzicht totaal.
Jezus ziet in dat Hij van mening moet veranderen, en Hij doet dat ook. Hij geneest van dat enge gezichtsveld op de verloren schapen van het huis Israël. De vrouw is daar de oorzaak van. Van toen af richt Jezus zijn blik meer en meer op alle mensen.
Dat beeld van Jezus is heel anders dan het beeld dat wij gewoon zijn: de voorstelling dat Jezus reeds altijd alles wist, dat hij van het begin af helemaal klaar was. Neen, Jezus heeft zich veranderd.  Ook dat geeft me moed. Wanneer Jezus zich veranderd heeft, wanneer Hij zich liet overhalen, wanneer ook Hij zich verder ontwikkeld heeft, dan kan en mag ik dat toch ook. Dan moet mijn woord van vandaag niet gelden voor alle tijden. Mijn woord moet wel betrouwbaar zijn, maar ik mag me desondanks verder ontwikkelen, mag mijn woorden veranderen, mag verder groeien.  
Het verhaal van de Kanaanitische vrouw en haar dochter is een genezingsverhaal. Ze toont ons aan dat heil en genezing niet alleen het lichaam betreffen. Ook ons denken moet en kan heel worden. En dan zijn we bij Jezus in het beste gezelschap.    Amen