Diep in ons hart

Lieve mensen,

Gisteren hebben we een niet te noemen goede, diep-christelijke vader begraven van bijna negentig jaar! Een patiënt van Hof ter Schelde

En deze diepgelovige goede vader vroeg in de laatste dagen van zijn leven aan zijn zes kinderen die afwisselend bij hem waakten: “Wilt ge blijven samenkomen? Wilt ge blijven zorgen voor elkaar en elkander blijven liefhebben zoals we het altijd samen gedaan hebben?”



Om kippenvel van te krijgen wanneer je dat mag horen…

Als ik zo’n schone momenten mag meemaken denk ik wel eens: “Zo menselijk mag Jezus worden in diepgelovige mensen, zo goddelijk kunnen diepgelovige mensen zijn.”



En met het evangelie vandaag staan we midden dezelfde afscheidswoorden van Jezus in de laatste dagen voor Zijn dood.

Jezus Zijn diep menselijke gevoelens legt Hij in Zijn vraag om Hem nooit te vergeten. Jezus die Zijn levenswerk samenvat in die ene vraag om Zijn geboden te onderhouden.

“Mijn geboden”! Het heeft een beetje een negatieve klank gekregen tot we het een positieve wending kunnen geven wanneer we daarin horen hoe Jezus ons, Zijn levensvisie, aangeboden en voorgeleefd heeft.

Als we in zijn aanbod voelen hoe bezorgd en bekommerd Hij is om ons en om ons geluk.

Als we in Zijn aanbod voelen en horen dat Hij weet hoe ongelukkig we mekaar kunnen maken en Hij dat ten allen tijden wil voorkomen.



Jezus weet hoe moeilijk het voor ons is om zijn boodschap te blijven doorgeven…

Jezus weet maar al te goed hoeveel meningsverschillen er leven. hoeveel godsdiensten verkondigen dat de hunne de juiste is… Hij was trouwens zelf in een Joodse wieg geboren…



En de joodse rechtspraak kende iets wat wij niet kennen.

Als het vonnis geveld was, kon het gebeuren dat iemand met gezag, stilzwijgend naast de beschuldigde kwam staan.

Dit stilzwijgend getuigenis was een aanklacht aan de rechters.

De man die dit deed, noemde men ‘de helper’, ‘de verdediger’, “de Parakleet”.



En als we doorheen het leven van Jezus lopen, zien wij hoe Hij tijdens zijn leven, de Helper, de Verdediger, de Parakleet was vb. in het verhaal van de overspelige vrouw, van de verloren zoon, of van Zacheus…



En vandaag horen wij hoe Jezus ook een Helper, een Verdediger, een Parakleet voor zijn leerlingen en voor ons wil blijven omdat Hij maar al te goed weet, dat ook zij en wij beschuldigd zullen worden en veroordeeld.



Vandaag horen wij in zijn afscheidsrede ook, hoe Hij zijn Vader, onze God, wil voorstellen aan Zijn leerlingen en aan ons.

Jezus wil echt dat zij en wij Hem leren kennen, en dat zij en wij ook aan heel de wereld zouden verder vertellen wie zijn Vader wel is en wat Hij, in ieders leven, wil en kan betekenen.….



In zijn afscheidsrede wil Jezus zijn geboorteverhaal afmaken…

Hij wil ons doen inzien hoe Zijn Vader, hoe onze God, Zich in Jezus openbaart als een God die in de mens woont, die in de mens leeft zoals Hij in Jezus met Jezus en doorheen Jezus leefde, Zijn leven lang!

Een God Die diep in de mens als de goddelijke Kracht leeft en waakt.

Een God Die diep in de mens de Stem is van zijn geweten.

Een God Die diep in ons de Helper, de Verdediger, de Parakleet wil zijn.



Maar wat een consequenties brengt dit laatste niet met zich mee….

Als hij onze Helper, onze Verdediger, onze Parakleet wil zijn, vraagt dat dan niet van ons dat wij Hem blijven herkennen en erkennen in ons leven?

Dat wij ons doen en laten blijven toetsten, blijven nachecken aan Jezus’ voorbeeld?

Het zal niet moeilijk zijn wanneer we met vrienden samenzijn, of bij de geboorte van een kindje, of bij het communiefeest dat we nu vieren.



Het wordt pas moeilijk wanneer een vreemde aan mijn deur staat, of iemand die ik niet sympathiek vind. Zie ik dan de Helper, de Verdediger naast die vreemde staan; naast die, die ik niet sympathiek vind?

Het is soms moeilijk te verzoenen wanneer ik met iemand woorden heb. De beledigde uithangen is veel gemakkelijker. Zie ik dan de Helper, de Verdediger naast die ander staan?

Het is soms moeilijk om bij meningsverschillen echt te luisteren en eerlijk  te antwoorden, om mekaar nadien beter te verstaan. Zie ik dan de Helper, de Verdediger naast mijn tegenspeler staan?

Het is soms storend dat maandelijks iets gevraagd wordt voor “door de mazen van het net”. Zie ik de Helper, de Verdediger naast het karretje staan?



Is het niet die Helper, die Verdediger, die doorheen de geschiedenis de naam H. Geest gekregen heeft?

“Wilt ge alles wat Ik doorheen Mijn leven heb aangeboden, nú ook onderhouden en doorgeven?”

Met die vraag is Jezus weggegaan en wou Hij ons niet verweesd achterlaten!



Ja lieve mensen klinkt dit alles wat moeilijk, en het is helemaal niet te vatten in enkele woorden of voorbeelden.

Toch mogen we geloven dat Zijn levensvisie, Zijn Geest, over Linker Oever waait,

 in de zorg om onze kinderen,

 in de zorg om onze buren,

 in de zorg om de vreemden die hier komen wonen,

 in de zorg om de zieken die we bezoeken…



We mogen geloven dat Zijn levensvisie, Zijn Geest over de wereld waait, we zien en voelen het in elk kaarsje dat ontstoken wordt zowel hier vooraan als achteraan.

Het kaarsje thuis op de kast bij een foto of bij een beeld.

Het kaarsje langs de weg in elk kapelleke of op de plaats van een autoaccident..



Ja de beloofde Helper, is altijd van dienst en begeestert ons overal als wij Hem herkennen naast het gelaat van de ander…

Moge al die kaarsjes Hem brandend houden diep in ons hart!