Om een lang verhaal kort te maken...

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 362 niet laden
Om een lang verhaal kort te maken...

gaan we dit evangelie even projecteren naar onze wereld van vandaag : Er zijn ook vandaag veel van die samaritaanse vrouwen. Ook al zijn zij hun tel kwijtgeraakt in hun relaties en avontuurtjes, toch hebben zij vragen rond gebed en geloof, rond hun eigen waardigheid en de zin van hun liefde.

Ook tot hen zou Jezus vandaag zeggen : ‘Vrouw, gij hebt geen man...' Gij weet niet wat een echte relatie is, gij weet niet wat liefde is. En daarom ben je ook zo stuurloos als je zoekt naar de plaats van God in je leven.

Geloof me vrouw, zou Jezus zeggen : Er komt een uur ja, het is er al, dat je God zult kunnen vinden in geest en waarheid.

Al te lang heeft men u het geloof voorgehouden als een resem verplichtingen en te weinig als een grandioos avontuur van liefhebben, als iets dat van u een ander mens, een diep gelukkig mens maakt.

De kerkverlaters van vandaag laten iets vallen wat in hun ogen toch maar alleen last en verplichting en schuldgevoel meebrengt.

In hun ogen is geloven iets van moeten, meer niet. De tijd is gekomen om te ontdekken dat geloven eigenlijk een proces is van mensworden, een groei naar de andere, naar een diepe verbondenheid met de natuur, met de medemensen en met God.

Al te lang hebben we gedacht dat de geloofsgemeenschap automatisch kon aangroeien met het geboortecijfer, en dat we christenen konden maken met borelingskens te dopen, terwijl de echte aangroei enkel gebeurt langs de uitstraling en de levensvreugde van elke christen.

Dergelijke aangroei zal wel heel bescheiden zijn, even bescheiden als de Jezus die zich zo klein maakt dat Hij zijn zwakheid laat zien aan een vrouw, een Samaritaanse nog wel. ‘Ik heb zo'n dorst mevrouw, mag ik eens drinken ?'

Naarmate wij ons geloof ontdoen van elke arrogantie, maar ook van elke trieste en blinde volgzaamheid, gaan de velden weer wit worden van de oogst.