33e zondag door het jaar (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 457 niet laden

‘Hemel en aarde zullen voorbijgaan ...',
daarover gaan de lezingen vandaag:
het einde van de wereld ... zal er eens komen ...

Deze week kwam er een nieuwe film uit,
onder de titel '2012',
het jaar waarin de wereld zou vergaan,
volgens de telling van de Maya-Indianen.
2012, dat is dus niet meer zolang ...
Maar wees gerust ... in die film loopt het nog goed af:
de filmmakers van het einde van de wereld
hebben er nog een positieve draai aan kunnen geven.

Het is echter een realiteit
dat de wereld niet eeuwig zal bestaan:
over enkele miljoenen jaren, zal de zon uitdoven,
en daardoor zal er hier op aarde ook geen leven meer zijn
in zijn huidige vorm.
Tenzij het leven op aarde eerder stilvalt,
door de opwarming van de aarde,
of door de energiebronnen die uitgeput geraken.
Ja ... het einde van de wereld kan zich op vele manieren voordoen.

Wij zullen dat niet meer meemaken ...
toch niet in zijn letterlijke vorm.
Maar toch kunnen voor ons soms ‘hemel en aarde vergaan',
als wij dingen meemaken die ons hele leven overhoop zetten.

Een collega vertelde mij deze week over haar zoon,
die de zin van het leven niet meer ziet.
Waarom nog studeren?
Waarom ben ik op de wereld?
Wat moet ik met mijn leven doen?
Die vragen stelt hij zich ...
Als je dat als ouder hoort ..., dat vergaat de wereld een beetje ...
Dan zie je zelf ook niet direct een uitweg ...
Dan overvalt je de angst voor het einde ...

Ook in de tijd van de evangelist Marcus waren er gebeurtenissen
die het einde van de tijd leken aan te kondigen.
De christenen werden meer en meer bekend,
en daardoor ook meer en meer vervolgd.
De letterlijke terugkeer van Jezus liet op zich wachten ...
Liet Hij zijn leerlingen niet in de steek?
In die omstandigheden herinnert Marcus de christenen
aan de nuchtere woorden van Jezus:
‘Niemand weet wanneer het einde zal komen ...,
maar besef dat het einde nabij is ...'
‘Besef', zegt Jezus als het ware, ‘Aan alles komt een einde ...
Niets blijft duren ..., jouw leven niet, jouw welvaart niet,
alles wat je hebt opgebouwd ...
Alleen mijn woorden zullen niet voorbijgaan ...'

Wat Jezus heeft gezegd over de Vader,
wat Jezus heeft voorgeleefd aan vertrouwen in de Vader,
wat Jezus zelf heeft rechtgehouden ...
dat is het enige waarop ook wij kunnen steunen.
God als een Vader,
als een bron van liefde,
als een toeverlaat waarbij wij altijd terechtkunnen ...
Dat is wat nooit vergaat ...

In het leven van elk van ons
is het soms moeilijk standhouden:
als ons werk in gevaar is,
als onze kinderen het moeilijk hebben,
als een ongeneeslijke ziekte plots opduikt ...,
dan staat de tijd stil ...
en wordt de toekomst donker ...

God kan die donkerte niet van ons weghouden,
hoe gelovig wij ook zijn.
God kan ons die duisternis niet besparen.
Het enige wat Hij wel kan,
is voor ons een Licht brandend houden:
dat niets het volledige einde is,
dat na iedere dood er nieuw leven komt,
dat Zijn Licht niet vergaat ...

Wij weten niet ... op welke wijze of wanneer onze wereld zal vergaan ...
Dat is ook niet belangrijk.
Zoals er na de winter, weer lente komt,
zoals er na iedere nacht, een morgen komt,
zo zeker mogen wij zijn ... van het Licht van God ...
Hij is Liefde zonder einde ... op elk moment van de geschiedenis ...
Laten wij onze duisternis bij Hem neerleggen ...
Dan kan Hij Zijn weg tonen naar het licht ...