Kleine overweging (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 628 niet laden
Wanneer je iemand ontmoet hebt in je leven, iemand die naar je luistert; die een eind met je op weg gaat in je gedachten, je verlangens, je geloof en vertrouwen: dan is het een kwestie van die ontmoeting te koesteren.

Zo mogen we de paasevangelies lezen: het zijn verhalen van ontmoetingen met de verrezen Heer.
Mensen van nu zijn als mensen van toen: soms liggen we overhoop met onszelf, met iets dat ons is overkomen of aangedaan, met iemand die ons heeft afgeschreven, uitgesloten; soms zijn we danig in de war, twijfelen we aan alles en nog wat, worden we beproefd in wat ons dierbaar is; durven we nog iemand vertrouwen?

En meer dan eens gelijken we treffend op de leerlingen: tegen beter weten in hebben ze zich opgesloten, afgesloten, " laat niemand binnen", het gevaar komt van buitenaf.
En hoe meer ze daarmee bezig - zeg maar -: ‘met zichzelf' bezig waren, des te meer waren ze er blind voor dat Jezus in hun midden was.
Zou het bij ons anders zijn? Hoe meer we met onszelf bezig zijn, staan we - zonder het goed te beseffen - de ontmoeting met de Levende Heer in de weg.
We hebben nu de moeite gedaan om naar de kerk te komen - de een al meer dan de ander; het zou zonde zijn deze tijd te vullen met bezig te zijn met onszelf.
De Levende Heer heeft ons meer zeggen en te geven dan we denken.
De laatste bladzijde van de paasevangelies is bijlange nog niet geschreven; ons verhaal, mijn verhaal over de ontmoeting met de Levende Heer, die niet alleen vrede wenst, maar vrede geeft aan een onrustig hart, aan de onrustige mens, die u en ik wel zijn.
Die ontmoeting, die vrede wens ik u, en mezelf ook, toe.