Als iemand alleen maar aan zichzelf denkt

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Dit zou ik graag vooraf zeggen: deze parabel geeft ons geen informatie over een ‘leven aan gene zijde', zij spreekt over een ‘leven aan gene zijde', zij spreekt niet over de hemel of de hel. Het verhaal van Jezus is een verhaal voor iedere tijd. Er bestaat nog altijd een onoverbrugbare afstand tussen arm en rijk, een kloof tussen twee werelden, die toch vlak bij elkaar liggen. Kijk maar in de derde wereld, daar zie je rijke flatgebouwen en vlakbij de krotwoningen van de armen. Je zou je kunnen afvragen: zien die rijke mensen de armoede niet? Zeker zien ze die, maar ze vinden dat heel gewoon, alleen de stank stoort hen. Dat moet je niet verwonderen, want wij rijke landen hebben ook geen oog voor de armen van de derde wereld, die hulpeloos voor onze deur liggen. Wij schermen ons af tegen de vluchtelingen en buitenlanders met bordjes als ‘verboden toegang', 'privaat eigendom', 'gevaarlijke hond' en zo wordt de kloof tussen mens en mens nog dieper. De wanverhouding tussen arm en rijk is het grootste onrecht in deze wereld; een eerste doodsoorzaak, en toch wordt ze nog steeds bewust in stand gehouden. Vandaag ligt Lazarus in een veelvoud van miljoenen aan de poort van de rijke landen, maar zij willen het voedseloverschot niet weggeven want dan loopt het rad van de economie vast. Het dumpen van de voedseloverschotten is voor de rijke landen meer rendabel voor de afzet. Daarom sterft Lazarus per jaar 40 miljoen keer van honger. Jezus zegt: eens zal deze situatie worden omgekeerd, dan zullen zij die nu lachen wenen, en die nu wenen lachen. Het overmoedige succes van de rijke kan in de ogen van God heel erg klein zijn, terwijl Lazarus, de mislukkeling, door anderen afgeschreven, bij God heel veel waard kan zijn. God zelf draait de waarde van arm en rijk om en Hij roept ook ons allen op tot ommekeer. Want wij zijn allemaal zelf betrokken bij deze kloof tussen arm en rijk en er is maar één mogelijkheid om deze kloof te overbruggen en dat is solidair zijn met de armen. De rijke komt tot inzicht als het te laat is, maar hij heeft nog vijf broers, die wil hij laten waarschuwen voor het te laat is.

Op het laatst van de parabel wijst de evangelist Lucas naar ons. Wij hebben nog de mogelijkheid om te luisteren naar Mozes en de profeten. Er moet geen dode opstaan om ons te waarschuwen, de arme voor de deur is even indrukwekkend als een dode die zou opstaan. Lazarus hoef je ook niet te zoeken in de derde wereld, hij ligt ook bij ons voor de deur: de arbeidsloze, de bejaarde, de buitenlander, de vreemdeling. Die Lazarus heeft ons nodig om op behoorlijke wijze mens te kunnen zijn, maar wij hebben Lazarus ook nodig om te leren wat het betekent menselijk te zijn. Welstand alleen maakt de mens niet gelukkig; welstand alleen maakt de wereld niet menswaardiger. En nu als slot nog een mooi verhaal om alles nog wat te verduidelijken.

Er was eens een rabbi, Ben Levi, zijn zoontje was ster-vensziek. Het kind lag met hoge koorts en ijlde. Toen de koorts geweken was vroeg de rabbi aan zijn zoon: ‘Jongen, wat heb je allemaal gezien?' ‘Vader,' zei de jongen, ‘ik zag deze wereld, maar alles stond ondersteboven, het bovenste stond onder en het onderste boven.' De rabbi keek zijn zoon diep in de ogen en zei: ‘mijn zoon, je hebt de echte wereld gezien, je hebt het rijk van God gezien'. Waar het Rijk van God doorbreekt, daar wordt alles ondersteboven geworpen: groot wordt klein en klein wordt groot, de rijke die niet wil delen wordt arm en de arme, die deelt wordt rijk. Proberen wij op onze plaats de wereld toch weer een beetje op zijn plaats te zetten.