11e zondag door het jaar

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 459 niet laden

De ouderen onder ons weten nog zeer goed dat de maand juni in het teken stond van het H. Hart. Op het dorpsplein en in de kerk werden bloemen neergelegd bij het H. Hartbeeld door jong en oud.

In alle dorpen was er een processie waarin iemand opstapte als de goede herder met het verloren schaap dat terug gevonden was op de schouders.

Het waren eigenlijk allemaal symbolen en tradities die ons duidelijk wilden maken dat onze God een hartelijke God is... een God met een hart voor de mens... ook voor de zwakke mens.

De tijden zijn veranderd; veel verdween van wat eens was, maar de boodschap blijft ook voor onze tijd belangrijk.

 

Als onze God een hartelijke God is dan moeten wij ook een hartelijke kerk zijn. Het evangelie geeft hierover vandaag te denken. We zien Jezus in gezelschap van twee soorten mensen.

 

1.Simon. Hij is een wetgetrouwe man. Een man van aanzien in de gemeente. Iemand waarop niets te zeggen valt. Bovendien is hij gastvrij en vereerd met het bezoek van Jezus. Een mens die in orde is met God en alleman.

 

2. De zondares. Er is een ander soort mens in dit verhaal. Iemand die helemaal niet past in het klassieke kerkschema van Simon. Iemand die i n het leven een heel andere weg is gegaan. En iedereen weet het: het is publiek gekend, zegt Lucas. Is er voor zulk een mens plaats in de nabijheid van Jezus? Nee toch, dat kan toch niet. Simon heeft er last mee! Met zulke mensen zou hij zich niet ophouden. Over zulke mensen heeft hij allerhande bedenkingen. Simon heeft er ook moeite mee dat Jezus haar toelaat in zijn nabijheid en hij zich haar dienstbaarheid laat welgevallen.

Jezus dreigt in diskrediet te vallen bij Simon. "Als hij een profeet was, zou hij weten wie en wat voor een vrouw het is die hem aanraakt. Het is immers een hoer".

Dit zei hij bij zichzelf: innerlijk sluit hij zich af voor deze mens.

Jezus houding is heel anders. Heel het evangelie van Lucas tekent Jezus uit als Degene die op zoek gaat naar het verlorene.

Die zijn liefde niet bindt aan voorafgaande voorwaarden of goede resultaten. Achter alle gebrokenheid ziet hij de mens, met zijn pogen, lukken en mislukken. Zo maakt Hij in de mens een grote mogelijkheid tot liefde los, waarvan iedereen staat te kijken.

 

Vanuit dit verhaal moeten we ons de vraag stellen:

Zijn wij de kerk van Jezus of zijn we de kerk van Simon?

We leven in een wereld en een kerk waar heel veel gebrokenheid is tussen mensen. Gebroken relaties. Allerlei samenlevingsvormen. Rond de viering van de eerste communie en vormsel ervaar je deze gebrokenheid in onze kerk. We kunnen de gebroken mens benaderen vanuit het hoge ideaal van het evangelie, vanuit de verheven principes. Zo kijkt Simon naar de vrouw. Dan lopen we gevaar dat er alleen afwijzing is voor de gebroken mens, veroordeling. Ze beantwoorden niet aan de normen...dus. Ze horen er niet bij.

 

Zo doet Jezus niet. Hij plaats zich op de plaats waar de vrouw staat. Hij laat de gebrokenheid van de vrouw aan zijn lijf komen. Hij laat zich doen door haar. Zo neemt hij als het ware de gebrokenheid op zich en tilt haar op naar het hoge ideaal. Haar wordt veel vergeven omdat ze veel liefde heeft betoond. "Uw zonde zijn vergeven"!

Zo moet de kerk van Jezus zijn. Ze moet een hoog ideaal hebben en verheven levensprincipes, maar ze moet vooral durven afdalen en gaan staan in de gebrokenheid van mensen en met mensen opweg gaan en op zoek gaan naar het diepste goed in hen. Dan zal zij mensen verlossen en optillen tot groei naar waarachtig mens zijn. Pas als iemand echt in je gelooft, word je zelf tot geloof in staat. De zondares ontmoette Jezus, niet als werkgever, maar als iemand vol begrip en zo kwam de liefde in haar leven op onstuimige wijze naar boven. "Omdat haar veel vergeven werd, kon zij veel beminnen".

Ook individueel moeten wij ons afvragen: Hoe benaderen wij deze gebroken mensen? Simon "dacht bij zichzelf". Wat denken wij bij onszelf als we met dergelijke situaties in contact komen? Zijn wij zoals Simon? Veroordelend; moest Hij weten.... of zijn we bij de vele mensen die graag de mensen "bepraten" maar weigeren hen te dragen.

 

De kern van dit evangelie is: Bij God staan we allemaal in het krijt, de goeden zowel als de slechten. Allen hebben we Gods barmhartigheid en vergeving nodig. Als we dat beseffen, zullen we veel liefde kunnen tonen.