Elf novemberviering (2008)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 74 niet laden

Het zoeken naar vrede is een moeilijke en moeizame opdracht, wellicht een blijvende opdracht voor alle generaties en voor alle tijden.

De geschiedenis van de mensheid in de voorbije millennia lijkt hoofdzakelijk te bestaan uit een ononderbroken ketting van oorlogen en van zoeken naar evenwicht tussen de naties en de volkeren. Het is één lange geschiedenis van machtsverhoudingen, met de klemtoon op macht... met als eerste gevolg: de kleine, weerloze mens krijgt de grootste klappen. Hij is het eerste slachtoffer van wat zich, helemaal buiten hem om, afspeelt.

We lijken in het jaar 2008 nog altijd even ver te staan... De nieuwsberichten die we dagelijks te horen of te lezen krijgen, brengen maar weinig vreugde en bemoediging in de huiskamer.

- De spanning in het Midden-Oosten tussen Joden en Palestijnen, en tussen de Palestijnen onderling, is praktisch niet verminderd.

- De dreiging van terroristische aanslagen is niet uit de lucht. Nog maar pas zijn er nieuwe voorschriften gelanceerd voor de mensen die met het vliegtuig op reis gaan...

- De kindsoldaten... kinderen die van hun ouders worden weggerukt en opgeleid om mensen te doden!

- Irak met zijn dagelijkse aanslagen en doden ... Oost-Congo met zijn vluchtelingen stroom... Afganistan en de Taliban... En zo voort... en zo voort...

Er zal nog veel water naar de zee lopen, vooraleer Gods droom van vrede, zoals de profeet Jesaja hem verwoordde, door ons, mensen,

zal verwezenlijkt worden:

Zij smeden hun wapens om tot ploegijzers en hun speren tot sikkels. Geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander.

En niemand zal hen nog leren oorlog voeren.

Vertaald naar vandaag toe betekent dat:

Nergens zullen er nog wapens geproduceerd worden.

Gedaan met atoombommen, gifgassen en chemische wapens.

Geen enkel mensenleven zal nog bedreigd worden,

tot welk ras of volk men ook mag behoren.

En toch...Ondanks al het negatieve in onze samenleving moeten wij blijven voortbouwen aan die noodzakelijke vrede.

'Uw eerste woord zal vrede zijn' zegt Jezus ons.

Als dat niet Blijde Boodschap is!!!

Niet te verwonderen dat de evangelist Lucas engelen woorden vol vrede laat zingen bij Jezus' geboorte: 'Vrede op aarde voor alle mensen die Hij liefheeft'. Niet te verwonderen ook dat het eerste woord van Jezus,

na zijn opstanding uit de dood is vrede.

We moeten dus eerst en vooral mensen van vrede worden!

Om dit te kunnen verwezenlijken moeten we er allen naar zoeken

die vrede vorm en gestalte geven in onze eigen levenshouding.

Daarom mag er in ons leven nooit plaats zijn voor geweld of vijandigheid, voor minachting, wantrouwen en rassenhaat,

voor onverdraagzaamheid of een of andere hardnekkige ideologie.

Al deze aberraties zijn oorzaak van verdeeldheid. Ze maken mensen tot elkaars vijanden.

Laten we daarentegen mensen worden van begrip, van dialoog en

verbondenheid, van eerbied en waardering voor de andere.

Z & Br,Wij allen zijn ook geroepen om mee te helpen aan het slopen van scheidingsmuren tussen mensen.

We hebben in onze wereld teveel muren en te weinig bruggen.

Van Jezus zegt men in het latijn dat Hij was Pontifex. Wat betekent bruggenbouwer... En inderdaad: Hij was bruggenbouwer

tussen groot en klein, tussen slaven en vrije mensen, tussen arm en rijk,

tussen zieken en gezonden, zelfs tussen hemel en aarde...

Laat ons daarom, allen samen bouwen aan een samenleving

vol vrede en menslievendheid, vol eerbied en gerechtigheid.

Alleen met die waarden als bouwmateriaal

kunnen stevige bruggen geslagen worden,

en ken een samenleving opgebouwd worden

waar het goed en veilig is om te wonen.